Čovek koji je spasao Miroslavljevo jevanđelje
Rođen je u Beogradu 14. oktobra 1869. u siromašnoj sefardskoj porodici, od majke Rifka, rođene Mandil i oca Sabitaja, sitnog trgovca. Njegova porodica vodi poreklo iz Kruševca. Bio je oženjen Paulom, rođenom Palfi. Imali su četvoro dece: Iziko, Reja, Margarita i Rafailo.
Bio je načelnik ministarstva finansija Kraljevine Srbije. Blizak saradnik tadašnjeg ministra finansija Laze Pačua. Gotovo svi zajmovi zaključivani od strane Kraljevsko srpske vlade u inostranstvu nisu se dali ni zamisliti bez njegovog učešća u pregovorima o zajmu sa inostranim bankama. Bio je čuven kao poznati finansijski ekspert u Kraljevini Srbiji i kao veliki patriota.
Penzionisan je pre početka Drugog svetskog rata i odlikovan tom prilikom visokim državnim odlikovanjima. Pred bombardovanje Beograda 1914, Lević noću, 22. jula, u tajnosti uz pomoć nekolicine njegovih ljudi sa posla i 30 robijaša, izmešta državnu blagajnu Ministarstva finansija, stavljenu u oko 250 manjih sanduka i vreća zlata, srebra i akcija, u vrednosti od 50.000.000 din, među kojima se nalazio i originalni rukopis Miroslavljevog jevanđelja iz 12. veka, do perona u Rakovici. Odatle je ovaj novac vozom prenet u Niš, a potom preko Kosovske Mitrovice, Peći i Podgorice uspeva da trezor prebaci do Italije.
Miroslavljevo jevanđelje, najstariji sačuvani ćirilični rukopis, nastalo je 80-ih godina XII veka po narudžbini humskog kneza Miroslava,brata raškog velikog župana Stefana Nemanje.
Unesko je 2005. godine uvrstio ovo jevandjelje u svoju biblioteku „Pamćenje sveta” čime je postao deo 120 najvrednijih dobara koje je stvorila ljudska civilizacija.