Predstavljamo knjigu:

Izdavacki sektor Hitahduta Olej ex Jugoslavije izdao je zbornik literarnih, publicistickih i likovnih radova svojih clanova. 

Do sada je Hitahdut objavljivao nekoliko knjiga istorijskog sadrzaja, Juce, danas, Zeni Lebl i Hebrejsko-s/h recnik Ane Somlo, ali ovoga puta se paznja priredjivaca usmerila ka umetnickoj vokaciji clanova naseg Udruzenja

Pod urednistvom Maria Heinela, uz redakciju Nine Schwarzenberg-Bogicevic, Dine Katan-Bencion, Zeni Lebl, Tamare Mirkovic, Duske Pesah, Milana Fogela, Dusana Mihaleka i Ane Somlo, izdat je obiman tom od skoro 500 stranica. Tekstovi su objavljeni na srpsko-hrvatskom i hebrejskom jeziku. Uz svaki prilog nalaze se bio-bibliografski podaci o autoru.

Ova obimna antologija je formata 16.5 x 24.5 cm, sa likovnim prilozima u boji, na finoj hartiji, u tvrdom povezu sa plastificiranim koricama (dizajn korica: Dan Reisinger).

Procitaj prikaz likovnih radova u knjizi

Obezbedite svoj primerak uplatom od 100 NIS (25$; 18 EU) na adresu Hitahduta

Hitachduta Oley ex Yugoslavia, 
108, Alenby St., P.O.B. 2705, 
Tel-Aviv 61026, 
tel: + 972-3-5606749; 
fax: + 972-3-5667135; 
e-mail: hoj-ex@bezeqint.net 

PREDGOVOR

"Tako nas je historija vratila ovamo odakle smo krenuli: kruznica kroz vijekove koja se zatvara "

(Dr Josef Lador)

lako obiljezen kao dug, tragican i neizvjestan put kroz trnovite lavirinte istorije, tokom epoha lutanja, padova, porobljavanja i sudara s necovjecnoscu, taj put omogucio je jevrejskom narodu sticanje potpune samosvijesti o znacaju opstanka i povratka korijenima vlastite kulture, svome jeziku, podneblju, tradiciji. Feniksovski povratak koji je na kraju uslijedio, predstavlja sublimat uspona i trijumf obnovljene slobode. Da nije imao viziju konacne slobode, narod Jevreja nikada ne bi ostvario svoje pravo na slobodno egzistiranje koje mu se osporavalo i osporava nazalost i danas. Neovisno o tome da li su bili po vokaciji obicni ljudi, prihvaceni ili odbaceni proroci, umjetnici ili ne, svi sudionici u toj, sigurno najpoznatijoj epopeji, ucestvovali su na svoj nacin u dimenzioniranju i oblikovanju osebujnog i posebnog spektra izraza koji tvore umjetnicko svodenje istorije na prozivljeni nemir, bol i zal, ali i iskonski ukorijenjenu nadu i optimizam.

Geneza spoznaje o vlastitom identitetu povezana je sa ponovnim otkrivanjem zaboravljenih vrijednosti, zastupljenih u sirokom spektru duhovnosti, pohranjenih prije svega u jeziku kao osnovnoj riznici kulture, pri cemu se kao posebna odrednica izdvaja rekonstrukcija esteticke dimenzije samoga jezika. Rijec je o genezi ukupnog smisla estetetizovanog vizionarstva praotaca buduce drzave, a njihova vizija bila je jednostavna opstati i obnoviti duh svog naroda u vlastitoj zemlji. Taj motiv bio je i ostao najbitnijim elementom estetike moguceg. U bicu jezika prebiva duh svakog naroda, ali za Jevreje njihov obnovljeni jezik ima poseban znacaj jer predstavlja nepresusno vrelo nadahnuca za sve vidove stvaralastva.

Ova knjiga predstavlja kratak prikaz stvaralackog doprinosa useljenika iz bivse Jugoslavije u izgradnji autenticne kulture modernog Izraela. Originalnost jugoslavenskog modela suzivota sefardskih i askenaskih Jevreja jedan je od pokazatelja mogucnosti sintetizovanja kultura, sto je u nekim drugim regijama bilo ponekada tesko zamislivo. U slobodnom dodiru razlicitih mentaliteta, na podrucjima Jugoslavije iskristalizirao se oblik koegzistencije, znatno ranije nego sto se jos i pomisljalo o osnivanju zajednicke drzave. Problem povremenog neprihvatanja od strane susjeda uticao je da taj fenomen preraste u mocan simbol teznje za ujedinjenjem svih zajednica rasprsenih sirom svijeta. U hronoloskom rasponu u kom je lociran sadrzaj knjige (od kraja 18. do pocetka 21. vijeka) prisutan je bogat i intenzivan stvaralacki rad Jevreja Jugoslavije koji su poput sunarodnika u dijaspori, uporedo izgradujuci trenutni duhovni ambijent, neprekidno mastom i nadanjima bili usmjereni zemlji porijekla svojih praotaca. Dolaskom u izazovnu Obecanu zemlju, produzila se njihova intenzivna potraga za vlastitim identitetom sto je trajala tokom posljednja dva milenijuma i koja je proizvela poseban umjetnicki senzibilitet, utkan u tako prepoznatljiv nacin sagledavanja odnosa svjetlosti, zvuka, boje, pokreta. Iz razumljivih razloga, tragicki umjetnicki pathos u umjetnosti Jevreja neizbjezno je prisutan i u ovoj knjizi. Kao nevidljiva supstanca njihovog bica, on natapa pripovjetke, stihove, slike, scenska i muzicka djela.

Posljednji rat koji je donio kraj postojanju drzave Jugoslavije ostavio je lose posljedice i na status jevrejskih zajednica. Veliki broj njihovih pripadnika potrazio je novu domovinu, a jedan dio se uselio u Izrael. Jedni su se asimilirali brzo, drugi su ispoljili nostalgiju, slicnu svakoj onoj koju su Jevreji nosili u srcima kada bi morali jos jednom napustiti svoje domove, prijatelje, ambijent koji su voljeli, kome su pruzali najbolje dijelove svojih sklonosti i ne male zasluge u nauci, umjetnosti, razvoju civilizacije.

Jedna od osnovnih intencija ove knjige ogleda se u nastojanju da se sacuvaju od zaborava neka bar najznacajnija imena stvaralaca (poput rabi Alkalaja, Cvia Rotema, Hinka Gottlieba i drugih pionira cionizma s juzno-slavenskih podrucja) koji su ostavili neizbrisiv trag u dijademi ne sarno jevrejskog stvaralastva, vec i u domenu opste humanizacije svijeta.

Sudeci prema onome sto ilustruje ova zbirka, poniruci kroz ne uvijek do kraja definisane i vidljive uzroke i slojeve umjetnickih izraza kojima je ona posvecena, evidentno je, ipak, da postoji jaka tendencija povezivanja klasicnog i savremenog u sirem smislu. Iznad svega, prisutna je zelja kod svih da se sacuva bogati kulturni kolorit podneblja iz koga su potekli umjetnici od kojih su neki dostigli svjetski ugled. Medu najznacajnijim momentima povezivanja i identifikacije je bogatstvo zajednickog jezika kojim se prevladavaju aktuelne razlike i koji ne dopusta razloge za izolaciju i konacni pesimizam. Jedan od ciljeva ove zbirke u prozi, stihu i likovnom izrazu lezi upravo u afirmaciji pozitivnog naslijeda iz nekadasnje postojbine sa kojom nikada nisu sasvim pogubljene duhovne i emocionalne veze. Te veze zive i dokazuju da je moguca ne samo umjetnicka komunikacija nego i opsta, ljudska.

Iz objektivnih razloga, u knjizi nisu zastupljeni svi stvaraoci rodom iz bivse Jugoslavije koji zive i djeluju u Izraelu. Uz duzno izvinjenje onima koji su izostavljeni ovom prilikom, toplo se zahvaljujem svima koji su ucestvovali svojim radovima u realizaciji ovog projekta.

Mario Heinel

`DANAS` 4-5. juni 2005.

Antologija radova useljenika iz Jugoslavije u Izraelu

U VOLJENOJ ZEMLJI

Pise: Ana SOMLO, Izrael

U Izraelu je ovih dana objavljeno dvojezicno izdanje zbirke poezije, proze i likovnih radova useljenika iz Jugoslavije na srpsko-hrvatskom i hebrejskom jeziku. U knjizi je zastupljeno preko pedeset autora. Neki od njih nastavili su da pisu na svom maternjem jeziku. Njihove se knjige i danas stampaju u zemlji iz koje poticu, dok su drugi dosli u Izrael jos kao deca, zavrsili tu skole, pa se lakse izrazavaju na jeziku kojim se u zivotu sluze. Stoga su svi radovi objavljeni na oba jezika, pa Antologija ima preko 500 stranica, a da nisu usli svi predlozeni radovi, jer bi delo tada bilo visetomno.

U ovoj knjizi se ne nalaze samo literarni zanrovi. Ljudi su belezili svoja secanja na dogadjaje koji datiraju iz vremena Drugog svetskog rata, a mladji autori pisu eseje i svoja razmisljanja o prostoru sa koga dolaze i onom u koji su ih roditelji doveli.

Antologija je posvecena doktoru filozofije i pravniku Cviju Rotemu, osnivacu mnogih jevrejskih publikacija u Jugoslaviji. Rotem se doselio u Izrael jos 1934. godine. Mada je tada vec znao hebrejski jezik, zaposlio se, kao i mnogi drugi doseljenici, kao radnik u fabrici boja. Kasnije je postao saradnik novina "Davar" i prvi urednik lista "Omer", namenjenog novim doseljenicima.

Bavio se prevodjenjem jugoslovenske knjizevnosti, a 1978. godine je objavio "Zbornik" Udruzenja jugoslovenskih Jevreja "Jalkut", povodom 30 godina od useljenja prve i najvece grupe jugoslovenskih Jevreja u Izrael. U Antologiji se nalaze dva soneta Cvija Rotema, preminulog 1980. godine.

Poznati jugoslovenski pisac Hinko Gotlib /1886-1948/ zastupljen je u Antologiji sa dve price i jednom pesmom. Izraelski novinar i publicista Raul Tailtebaum, napisao je za ovu priliku svoj autobiografski zapis "Povratak u Bergen-Belzen". Ime Zeni Lebl podjednako je poznato jugoslovenskoj i izraelskoj citalackoj publici. U posleratnim danima bila je novinar "Politike". U Izraelu zivi 50 godina. Od 15 njenih objavljenih knjiga, 9 su na srpskom jeziku i vise njih je nagradjeno. Zeni se posvetila istrazivanju istorije Jevreja na tlu bivse Jugoslavije. U Antologiji su njena prica, jedna istorijska zabeleska. Za ovo izdanje nekoliko priloga prevela je sa ivrita.

"Iz Peste do Sarajeva i Jerusalima" naslov je priloga Cvija Lokera, Novosadjanina, koji vodi Istorijski arhiv "Eventov" u Jerusalimu, gde se cuvaju mnogi dokumenti i originalni zapisi Jevreja iz Jugoslavije. Cvi Loker se doselio u Izrael 1939. Urednik je i autor mnogih clanaka u "Leksikonu jugoslovenskog jevrejstva". Kao diplomata boravio je u raznim zemljama. Izmedju ostalog, objavio je veoma obimno dvojezicno delo na engleskom i hebrejskom jeziku "Jevreji na Karibima".

U knjizi je i prilog, ovog puta prica "Izvestaj s one strane: nemiri u rajskom vrtu" poznatog novinara i publiciste Franje Amira Ofnera, Vojvodjanina, ciji su clanci iz Izraela prenoseni u vise od 300 svetskih listova. On je tokom Drugog svetskog rata pomogao mnogim Jugoslovenima da emigriraju iz Evrope. Po obrazovanju pravnik i doktor nauka, Ofner je predavao istoriju svetske zurnalistike u Jerusalimu, osnivac je Udruzenja stranih dopisnika u Izraelu i nosilac mnogih zvanja i duznosti.

"U mojim godinama" humoreska je Tomija Lampela Lapida, Novosadjanina, clana Kneseta - izraelskog parlamenta. Mogle bi se citave novine ispuniti njegovom zivotnom putanjom i bibliografijom. Dok smo jos kod Novog Sada, ne moze se izostaviti ime autora napisa o muzici koji potice iz tog grada, muzikologa Dusana Mihaleka, dobitnika prve nagrade za najbolju muzicku emisiju u Ohridu 1983, nekadasnjeg sekretara Odeljenja za scenske umetnosti i muziku Matice srpske, a sada direktora Izraelskog muzickog Centra u Tel Avivu.

Pristrasni citalac mogao bi da pomisli da je vecina saradnika Antologije iz Novog Sada, ili da autor ovog teksta koji se skolovao u tom gradu pominje samo njegove stanovnike. Obe bi pretpostavke bile pogresne, jer ima vise onih koji su iz Sarajeva, kao recimo, pesnik Dina Katan Bencion cije su pesme cesto prevodjene u Beogradu, a sama je sa hebrejskog prevodila dela Ive Andrica, Danila Kisa, Davida Albaharija, Filipa Davida, Milorada Pavica i drugih pisaca. Ovog puta, Dina je prevela sve priloge u Antologiji na ivrit. I glavni urednik ovog izdanja, Mario Heinel, dosao je 1993. iz Sarajeva, gde je diplomirao filozofiju.

Doktor Rafael Pijade /1916. u Beogradu/ bavio se vise od 50 godina medicinom, redovan je saradnik casopisa "Most" koje Udruzenje Jugoslovena u Izraelu dvomesecno izdaje, a za Antologiju je izabrana njegova pesma "Slusajuci Mendelsona" i prozni tekst davno zaboravljene price iz starih vremena Beograda, sa Dorcola i Jalije, Secanje na baku.

Izabrani likovni radovi dvadesetak slikara, govore sami za sebe, dok je po jednoj od objavljenih partitura Monija Amarilja, rodjenog 1932, pesme na reci Lee Goldberg U voljenoj zemlji, dat naslov ovoj Antologiji.

Svaki tekst i slika, kao i muzicki prilog propraceni su biografijom autora.